Powiem wam prawdę choć w nią...

Powiem wam prawdę jak zawsze szczerze,
choć kłamać lubię jak mało kto.
Bo takie granie mnie strasznie bierze,
a ja uwielbiać wyrażać zło.

Chcę wiarygodnym być lecz udaję,
kłamstwo wywiera presji zbyt wiele.
Już nawet siebie sam nie poznaję,
ani też moi wciąż przyjaciele.

Niby to wszystko jest potwierdzenie,
lecz też negacją w czystej postaci.
Prawdy jedynej złym zaprzeczeniem,
zyskiem co w końcu wszystko utracił.

Nie wierzcie mi gdyż kłamstwa sieję,
udaję wiarę będąc niewiernym.
W życiu mym prawda już nie istnieje,
obłudy bardziej jestem pazerny.

Dążę do zdrady i jej nie trawię,
oszustwem brzydzę jak małe dziecię..
Zawsze postawię się w słusznej sprawie,
tępiąc rodzące zło w szczerym świecie.

Mówiłem prawdę…choć w nią nie wierzę,
bo łgać potrafię jak mało który.
Granie takowe strasznie mnie bierze,
a ja uwielbiam potwierdzać bzdury.

B-c 3/01/2009

autor

Grand

Dodano: 2009-02-08 11:41:08

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie