dzień się kiedyś skończy

a my rozejdziemy się i każde
w osobne bieguny rozniesie
wieści
ja -tylko u twych powiek
potrafię się modlić
ty - jedynie u mych stóp
potrafisz kłamać

ostatni raz weźmiesz
z moich rąk te kryształki
srebrne jak gwiazdy
układają się w marzenia

ja wiecznie będę tęsknić
do tych skarbów na dnie
twoich dłoni gdzie
niebo jesienią pozłociło
linie papilarne

gdy spotkamy się na rozstaju
dróg - pamiętaj że
moja ścieżka wiedzie przez ciebie

autor

Kornelia

Napisany: 2006-10-24 Dodano: 2006-10-24 20:02:15

Ten wiersz przeczytano 501 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie