Dzień zakochanych

to ja ...
porcelanowy dzban
jestem?! ale czuję się jakby pusty
może ze względu na to, że wysycham
o nie!!! pęka mi... skorupa?...
zaliczony upadek po słodkiej truciźnie...
albo przypadkowo szturchnięty przez zagubionego "a" ... sapadłem ...
o właśnie odpadł mi dziubek...
teraz pęka podstawa
czuję jakąś kulę pędzącą w moją stronę...
mam nadzieje, że trafi we mnie
i rozbije na tysiące części
tak by żadna siła nie mogła mnie poskładać!
niestety... trafiła tylko w ucho
skrawkiem kulejącej wyobraźni
marzę...
że ktoś mnie kiedyś napełni,
że będę jeszcze użyteczny...
pieprzona fatamorgana
o właśnie ktoś zdeptał moją...
kruszynę nadziei
kiedy to sie skończy?...
już nie chce się męczyć
moje ścianki choć coraz słabiej
pamiętają momenty gorącej hetrbaty
pitej przez ludzi z jednego kubka
z rozżewnieniem tęsknię za chłodnym napojem
kojącym spragnionych ust po nocnym wysiłku
trzask... jeszcze trochę...
jescze chwila... może już...
o ktoś zdeptał całkiem przypadkiem odstrzelone ucho...
ale w ramach przeprosin przykleił dziubek: "będzie dobrze"
cholerna prowokacja
ktoś próbował be(z)szczelnie mnie napełnić...
tylko co to było?
bum bum bum... już myślałem, że sie rozpadłem na części
ale to tylko odglos za ściany moich kolegów i koleżanek
...chociaż są użyteczni; ktoś z nich kożysta
a ja czekam, czekam na zbłąkanego "a"nioła,
który mnie ponownie napełni
nie chce żyć fantasmagoryczną miłością kubka i dzbana

w dniu żałoby za czyjąś "miłością" czekałem ... rozbity dzban

autor

masterinc

Napisany: 2007-02-14 Dodano: 2007-10-12 12:20:49

Ten wiersz przeczytano 649 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie