Dzień z życia Syzyfa

Syzyfem jestem
I nic co syzyfowe obce mi nie jest

Ten głaz ten szczyt
Najmniejszy rowek i kamień
Recytuję co dzień

Krew na mych dłoniach
Zaschnięta już dawno
Jak wyrzut porażki spogląda na mnie kątem oka

Każdego ranka
Otwiera się świat i niebo
Pełne ptaków wydaje się być
Na wyciągnięcie ręki

Każdego wieczora
Ze szczytu widzę przez chwilę
Prometeusza w kajdanach

Każdej nocy
Zasypiam na dnie Tartaru

Budzę się u podnóża

autor

Nemo

Napisany: 2007-09-27 Dodano: 2007-09-30 09:21:42

Ten wiersz przeczytano 707 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie