Dziś wiem
Byłeś moìm słońcem,
budziłeś mnie o świcie
i księżycem, tuliłeś do snu,
rozwijałeś na nieba błękicie,
paletę barw z ciepłych słów.
Byłeś wiosennym tchnieniem
w smutne jesienne wieczory,
otulałeś ciepłym ramieniem
spędzając czas na rozmowach.
Nie byłam przy tym namolna,
by nie zrazić Cię do siebie,
ot taka ciepła i frywolna,
dając Ci pewność siebie.
Nie umiałeś tego docenić,
zrozumieć czym jest miłość!
Odszedłeś
do wirtualnej przestrzeni,
nie dbając o przyszłość.
Czy gra była warta świeczki,
by nas pogrzebać?
Dziś wiem, że Twoje ucieczki
zapragnęły innego nieba...
/EN/
autor
Isana
Dodano: 2019-04-25 21:03:54
Ten wiersz przeczytano 2104 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Takie życie...ale piękne wiersze pisze;)
Szkoda, że są tacy, którzy podcinają skrzydła miłości
i nie pozwalają się wzbić się do nieba (siódmego)
Miłego dnia, Isano :)
Wiersz bardzo smutny osobisty Lecz jak widać życie
potrafi być usłane nie tylko różami Pozdrawiam Elu
serdecznie
Samo życie.
Pozdrawiam :)
Witaj Krzyś.
Dziękuję, zaraz poprawię błąd.
A te Ci i Cię to napisałam celowo,
ale jak to ujmuje wierszowi to zmienię. Pozdrawiam :)
Witaj Eluś:)
Takich osób wbrew pozorom jest dużo:)
Nieco mi "ci,cię" nie pasują ale to takie moje
odczucie i wcale nie muszę mieć racji:)
Zapewne też w czwartym "rozwijałeś" :)
Pozdrawiam serdecznie:)
Przepiękny wiersz Elżbietko,uściski i pozdrowienia
majowe :)
Bywa i tak...
Pozdrawiam
Takie to życie...
Pozdrawiam :)
Elu, refleksyjny i zarazem życiowy wiersz, czasami
ludzie uciekają w matrix myśląc, że to jest to, czego
się szukają a to jest tylko ułuda.
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Ech życie... :(
Pozdrawiam, Isano.
Niestety dość często mają miejsce takie ucieczki,
jednak raczej są związane z realem, ale od netu można
znajomość też zacząć.
Smutne gdy ktoś nas nie docenia,
ale skoro tak jest, to może kiedyś się to zemścić na
tej osobie...
Pozdrawiam ciepło Elu,
Grażyna :)
Dla mnie dramatyczny przekaz.
Pozdrawiam Elu.
Życiowy przekaz. Myślę, że wielu z nas snuło podobne
rozważania zadając sobie pytanie -dlaczego?.
Smutny i bardzo wymowny wiersz
Wirtualny świat potrafi niszczyć jeżeli się zapomina
co w życiu najważniejsze
Pozdrawiam serdecznie Isanko :)