Dziwka

Uciekała od rzeczywistości.
Bała się jutra, po prostu czekała...
Wiedziała, że strach ją gubi.
W niebieskich oczach coraz częściej pojawiały się łzy.

Każde spotkanie z nim było piekłem.
Kolejny raz poczuła jego szorstką dłoń na policzku.
Upadła jakby poddawała się największej karze.
Błagała, żeby przestał.
Kochała go, więc dlaczego to robił?

Za każdym razem obiecywała sobie, że to już ten ostatni.
Za słaba, by żyć -
Za silna, by umrzeć.

Mówili o niej "osiedlowa dziwka",
Jednak ten fach wcale nie był jej znany.
Znała swoją wartość.
Chciała dążyć do perfekcji w swoim świecie pełnym bólu.

Wiedziała, że za każdym razem będzie bolałao bardziej,
A cierpienie będzie nie do zniesienia...
Kiedy podszedł do niej tamtej nocy,
Wiedziała, że tym razem się nie podda.
W ręku trzymała coś, co nazywała wyzwoleniem.
Reszta jest jej historią i jego milczeniem....

Jest tylko ciszą i spokojem, za którym tak tęskniła.

autor

Dark Angel

Napisany: 2014-02-12 Dodano: 2014-02-12 12:30:19

Ten wiersz przeczytano 691 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie