Dziwna para ...
Radość ze smutkiem pod rękę szły,
postacie w sobie zakochane,
smutkiem byłem ja, radością Ty,
urocza Pani ze starszym panem.
Radość się lekko zachmurzyła,
smutek spojrzał jej czule w oczy,
bardzo Cię kocham moja miła,
nie zamierzam się z Tobą droczyć.
Ona mocno wszystkim przejęta,
serce na oścież otworzyła,
o miłości mówić zaczęła,
i niechcący mnie .... obudziła.
Skromny wiersz napisałem o tym jak we śnie z mą lubą spacerowałem. Od rana wiosna się do mnie uśmiecha, praca w ogrodzie już czeka...
autor
Dziadek Norbert
Dodano: 2018-04-10 07:38:18
Ten wiersz przeczytano 2424 razy
Oddanych głosów: 66
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (96)
Dziękuję Jolu (ZOLEANDER) i Małgosiu (fatamorgana7) za
miłe komentarze i pozdrowienia. Kłaniam się i życzę
miłego, radosnego wieczoru :))
Śliczny, ciepły wiersz. Miło poczytać.
Pozdrawiam Norbercie :)
Niezwykle przyjemny w odbiorze :) moc pozdrowień
Dziękuję Ignisssss, Doroto (blondynko8), AMORKU i
Teresko1980 za zaglądnięcie do mnie, miłe słowa
komentarza i pozdrowienia. Kłaniam się, pozdrawiam i
życzę miłego dnia :))
nic tylko śnić
pozdrowionka
Ślicznie z Miłością napisane, pozdrawiam :)
Przepiękny sen, aż szkoda budzić się))) Pozdrowionka
Dziadku Norbercie-:)
Piękny.. bardzo ciepły :) pozdrawiam!
Dziękuję Lilo i Andrzeju za wizytę.
Na jawie Dziewczyno cudownie. Miłość kwitnie, wiosna
urzeka a życie się do nas uśmiecha...
Pozdrawiam. Miłej nocy :))
pięknie, ciepło choć we śnie:) pozdrawiam Norbert
Czy ta urocza pani mówi starszemu panu o miłości
również na jawie? Na pewno...A jak tam ogródkowe prace
dziadku Norbercie?
Sorry. zabrakło "w"... "i zabawa w życie"....
Dziękuję Agrafko za wizytę. Nie jestem smutkiem, może
kiedyś chwilowo tak było. Od ponad dziesięciu lat
pomimo wielu życiowych problemów, zwłaszcza
zdrowotnych, jestem szczęśliwym, radosnym, wesołym
facetem. Wpłynęła na to miłość i zabawa życie, które
ma jedną zasadniczą wadę. Zbyt szybko ucieka.
Pozdrawiam. Miłego, radosnego dnia :))
Och, czemu jesteś smutkiem? Coś mi się zdaje, że
radość zaraz mocniej chwyciła tego Pana pod rękę i
uczucia stały się bardziej wpół na wpół.
Dziękuję Bożeno (molico), Danuto (Donno), Marto,
Grażyno (tańcząca z wiatrem ), Moniko (mily) Stefi
(niezgodna), Grzegorzu (kaczor 100), Marysiu (mariat)
i noa.m za spotkanie z wierszem, miłe komentarze,
pozdrowienia i życzenia. Kłaniam się, pozdrawiam i
życzę kolorowych snów, dobranoc :))