Dziwna znajomość

Od dziecka się znamy
I przyjaźnimy
Gdy dorastaliśmy między
Nas uczucie się wkradło
Mówiłeś do mnie miła
Ja do Ciebie miły
Jak szybko się pojawiło
Tak nagle przepadło
Rozrzucił nas los
W różne strony świata
Jak minęło więcej niż cztery lata
Znowu nasze ręce splatał
Lecz parą nie jesteśmy
Spotykamy się czasami
Ze swoimi potrzebami
Jak to dalej się potoczy?
Czy będziesz chciał całe życie
Patrzeć w moje oczy?
Odpowiedzi na to czas nam udzieli
I my sami zdecydować o tym też
Będziemy musieli

autor

Izabela M

Napisany: 2012-04-15 Dodano: 2012-04-15 15:28:02

Ten wiersz przeczytano 571 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie