dziwne myśli o przemijaniu

wszystko przeminie
jak wiatrem gnane chmury
świat nasz zaniknie
wchłonięty w zapomnienia dziury

przeminą serca naszych ukochanych
uciekną w dal, popychane smutkiem
i w pamięci ostaną echem żalów przerywanych

a my stoimy za tym życia biurkiem
stęplując kolejnych kajdan pęta
a czas przez palce nam cieknie ciurkiem

przyszłości nie znam, droga to święta
strach jednak głęboko w duszy się czai
że można zostać samemu jak palec
że można być jak ostatni tancerz na sali

autor

szafa

Dodano: 2005-02-22 00:20:15

Ten wiersz przeczytano 567 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie