Dziwny widok z góry

Tym, którym pośpiech i zmęczenie usypia rozsądek.

Silnik cichutko swą gra piosenkę,
Wycieraczkami deszcze kołyszą,
A kierownica uwiera w rękę,
Oczy zmęczone już ledwo dyszą.

Droga daleka i czas ucieka,
Noga skurczona wciąż gaz dociska,
Prędzej, no prędzej, rodzina czeka,
Z zakrętu w górkę, - droga coś śliska.

Fontanny wody koła wzbijają,
Szybciej i szybciej, gaz dam do dechy.
Światła z przeciwka coś oślepiają,
- Gorzej bywało – moje pociechy…

Blisko do domu jeszcze wytrzymam,
W uścisku dzieci świat się kołysze…
Drzewo na jezdni?... Tam się zatrzymam…
Świat zawirował, Ja nic nie słyszę…

*****
Dziwnie to jakoś wygląda z góry,
Samochód w ogniu – dalej skulony
Leży człowieczek, pojazdów sznury
Stoją – człowieczek jakiś znajomy?!...

autor

stary

Napisany: 2006-11-02 Dodano: 2006-11-02 12:25:20

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 46

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie