Ecleticci

Kładę palce na klawiaturze
Zamykam mocno oczy
Wyciszam się wewnętrznie
Czekam, aż spłynie natchnienie

Nic.
Pustka. Żadne słowo nie chce
Zostać schwytane w sidła liter
Żadne zdanie nie jest warte
Zapisania go nigdzie

Nagle Muza szepcze do ucha:

Zaprowadzę was donikąd
Niewierni
Wyrwę wam słowa z dusz
Z głębin serc waszych

Czujcie się jak bogowie
Na słoneczno-śnieżnym Olimpie
Czujcie się jak Tantalos
W głębinach mroków Hadesu

Poprowadzę was między ścieżki
Pól Elizejskich, powiodę was
Na moczary Tartaru głębiny

Do zamku Nocy zawitamy, radośni
A radość zgaśnie jak łaska Tyche
Zżółknie jak liść dębowy jesienią
Odejdzie wraz z Persefoną...

Jesteśmy jeno zabawką
W łaknących rękach bogów
Uczcie się pokory, niewierni
Bowiem wy będziecie pierwsi
Do śmierci

Pani S. za dwie lekcje polskiego dzisiaj i trzy jutro.

autor

Solidaria

Napisany: 2005-09-13 Dodano: 2005-09-13 21:27:20

Ten wiersz przeczytano 720 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Wrogi Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie