Efekt Motyla

Ten ironiczny uśmiech...
Kiedy to się skończy?
Znowu szydzą, krzyczą, błaznują.
A ja,
Znowu sam po środku chaosu
Ta czerń i biel jednocześnie
Do czego to dąży?
Implozji?
Eksplozji?
Niewyobrażalnej zmiany materii?
Roztrzepane skrzydłą motyla,
uderzają z tak ogromną siłą,
Że całe serce mnie boli.
Znowu ucieka i na zakrętach wywołuje tornado
Tym swoim trzepotem.
A potem?
Znowu miażdży
Najpierw żyły, tętnice
A potem serce
I dalej unika konfrontacji...

autor

Daron

Napisany: 2006-09-23 Dodano: 2006-09-23 22:16:00

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie