Egoistyczna istota

Spójrz jak krew spływa po mym policzku.
Nie widzisz tego?
Poniż mnie i odwróć się.
Zbyt zadufana i zamknięta w swoim egoizmie,
By dostrzec poranione serce me.
Nikczemni idioci głaszczą jej utrapione łzy.
Odbijają się obrazy hipokrytki w zepsutym cieniu mym.
Jam przygłupi by znieważyć to całe g*wno, które w nas siedzi.
Ślepo dążę do zmącenia naszej krwi w całość jedną,
Lecz ty tniesz serce i tak już pocięte.
Jak period obrócić mam,
By naprawić to całe przebiegłe ścierwo?
Powiedz jak?
No powiedz jak,
nim utonę w gorzkim w smaku mej je*niętej istoty.
Jak? Pożądam tego!
Żądam splotu naszych skłóconych dróg!
Chcesz tego? Daj szansę cieniu tęsknoty..

autor

maniana619

Dodano: 2009-06-23 12:36:17

Ten wiersz przeczytano 600 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie