Emocje

Czasami warto dać się ponieść...
(Myślę oczywiście o cwale, bo nie wyobrażam sobie, by
inne rodzaje galopu mogły wymknąć się spod kontroli.)

Dla mnie tak jest lepiej, ale nie mam patentu na
odbiór poezji. Pozdrawiam serdecznie.

Uwzględniłam zastrzeżenia :) Poprzednia wersja była
nieco w stylu erekcjato - i specjalnie bez tytułu, czy
teraz lepiej? Pewnie zdania byłyby podzielone
tymczasem podaję poprzednie zakończenie:
tytuł ***,
puenta: "Koniom - emocjom, którym do cwału".
Dziękuję za wgląd wszystkim czytelnikom.

Wybacz mi tę uwagę i w razie czego przyjmę baty, ale
nie mogę się powstrzymać. Ten wiersz jest już
skończonym dziełem, więc temat jest twórczo zakończony
i moja uwaga z założenia nieaktualna, ale ja na
miejscu autora bym zrezygnował ze słowa "emocjom" i
jakoś ten fragment przerobił, by pozostawić niewielką
niejednoznaczność, myślę , że wtedy te konie w galopie
byłyby jeszcze piękniejsze... Pozdrawiam serdecznie.

Witaj
Ależ te emocje galopują.
Super.
Pozdrawiam
;)

Pędzących w galopie trudno okiełznać. Bdb wiersz.
Pozdrawiam i dziękuję :)

Czym byłby człowiek bez emocji?
Sądzę, że ludzie powinni je z bliźnimi dzielić.
Ich ukrywanie może w skrajnym przypadku doprowadzić do
choroby psychicznej.
Z przyjemnością przeczytałem kolejny wiersz znakomitej
autorki. :)

Magiczna perełka,
pozdrawiam serdecznie Marce:)

Zapanować można nad uczuciami mz
Nad emocjami chyba się nie udaje.
Co do jeźdźców... to ci z apokalipsy się zbliżają ;)
Pozdrawiam Marce :)

Uważam, że emocji nie należy dusić w sobie, trzeba dać
im upust ale tak aby nie szkodzić innym, można to
zrobić na różne sposoby, ja przenoszę emocje na
obrazy...a propos koni, w ostatnim moim cyklu są też
konie! :)))
Pozdrawiam ciepło :)

Panowanie nad emocjami nie jest łatwe.
Dając im upust, można czasami sobie i innym
zaszkodzić. Warto czasem je wyciszyć i pozwolić
rozumowi przejąć nad nimi władzę, choćby dla własnego
dobra a i dla tych, których spotykamy na swojej
życiowej drodze.
Serdecznie pozdrawiam z podobaniem refleksyjnego
wiersza :)

A tak, oczywiście - dziękuję.

Witaj, Marce :)

Wiersz super! O mknących, trudnych do ujarzmienia
emocjach, co nieco wiem ;-) Albo trochę więcej, hehe,
ale oswajam, czasem oswajam ;-)...

Pozdrawiam serdecznie :)

PS Czy w pierwszym wersie drugiej strofy nie miało być
"jeździec"?

Świetny wiersz. Porówanie emocji do koni trafne i
doskonale przedstawione. Pozdrawiam serdecznie :)

Och, pędzą nieraz nasze emocje, pędzą jak konie
szalone. Fajne porównanie, świetne mini.

Miłej niedzieli Marce