Enigma

Klękam przed tobą i usypiam
na żółtej łodzi mnie nie zabierzesz
nie zdążyłam...
ty odpłynąłeś sam
a ja na brzegu wracam do niepokojów

Wolę w morskich falach gubić swoje twarze
wolę w muszlach słuchać starych opowiadań
wolę w wiatr okrutny me nadzieję wlewać
wolę umierać na dnie morza
i wstawać następnego świtu
wolę zapadać w głębokie sny
wolę nie widzieć zmartwienia realności wolę zakopać skarby
niż jeden dzień, jeden świt zamglony żyć życiem co trzyma za ręce i nogi
co prosto chodzi i się nie podpiera
życiem co nigdy na nic nie czeka tylko jest głośne i proste
życiem co zna wielu ludzi i siedzi przed wielkim ekranem
życiem co często się nudzi i trudzi albo leniwie przystaje

Potem tylko zapalony ogień i jęk dziecka

autor

persefone

Dodano: 2006-07-19 22:32:00

Ten wiersz przeczytano 682 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie