Erotyk z teściową za ścianą

Cicho, kochanie cichutko,
dyszysz jak stary parowóz;
jutro znów powie ze smutkiem,
że chcesz ją wpędzić do grobu.

Nie jęcz lub jęcz trochę ciszej,
bo mama w odwecie za to
powie, że skoro nas słyszy,
to jej zakupmy wibrator.

Ja to rozumiem, że orgazm,
że bies się zerwał ze smyczy,
a wszystkie koty, gdy głodne,
nie mruczą, lecz wolą ryczeć.

Nie bądź głośniejsza od burzy,
i nie przekrzykuj błyskawic.
Postaram się ciut-ciut dłużej,
w milczeniu też będzie cacy.

Wiem, co gadają psiapsiuły,
w łóżku graj – będziesz kochana.
Tylko, że jest mały szkopuł -
wróg zawsze czuwa za ścianą.


------------------------------------------- -----
Pożegnanie z portalem i z Wami
to bardzo smutny policzek od życia.
Żegnam się więc wesołym, rymowanym
żarcikiem,
Będzie mi miło, jeśli ktoś z Was napisze
do mnie maila, na jakim portalu uprawia
teraz poezję.
------------------------------------------- -----

Miałem przyjemność czytać wiersze wielu
wspaniałych poetów. Chciałbym na koniec
oddać honor trzem autorkom, które przestały
pisać na portalu, ale ich wiersze zapadły mi
mocno w sercu.


Przekora (ewaes)

Miałam nie wpuścić do domu
Nie przyszedł gdy tak czekałam
Spojrzałam tylko przez wizjer
Skruszałam

Chciałam mu wszystko wygaranąć
Wykrzyczeć to jak cierpiałam
Zamknął mi usta językiem
Zapomniałam

Nie będzie mnie teraz czułością
Słodkimi słówkami dobruchał
Nie skacz tak głupie serce
Nie słucha

Już nigdy go moje usta
Nie doprowadzą do szału
Po co rozpina koszulę
Pomału

Nie wzruszy mnie jego nagość
Nie wejdzie we mnie przysięgam
Czemu tuli tak mocno
Wymiękam

I nie utonę już nigdy
W jego oczu błękicie
Wciąż w nich pływam i kocham
Nad życie

-------------------------------------------


Pozdrowienie (zielona dana)

Ciekawe o czym myśli ten bez oczu
pod oknem.
Leży tak cicho i spokojnie.
Nowotwór już zajął mózg
podobno.
Karmią go sondą
spienionym płynem rurką przez nos
Zapach moczu, chloru i tych papek.
Dostaję mdłości.
Przydałoby się tu
przewietrzyć.
…
Marzę o kawałku powietrza.
…
Potem.
Teraz idę do gościa pod okno.
Piętnaście lat.
- Opowiedzieć ci co słychać na świecie dzieciaku?
Słyszysz mnie, czy nie?
Może ci zaśpiewać?
Ani drgnie. Blada skóra, niemal sina
chude przedramiona, duże dłonie,
martwa twarz.
Zaśpiewam temu drugiemu.
Ma postępującą dystrofię
lat dwanaście,
serce już mdlejące,
ale patrzy na mnie.
Chyba się uśmiecha,
choć tak nieporadnie.
Nie mogę zaśpiewać,
bo głos uwiązł w gardle.
Niech to szlag
A on tak
na mnie patrzy.
Ciekawe jakie bzdury
ich rodzice wymyślali, żeby zagłuszyć wrzask duszy,
zanim się poddali
i odeszli.
Hej dzieciaki
Jak już staniecie przed obliczem Najwyższego,
a będzie to lada moment
to powiedzcie Mu ode mnie…
Powiedzcie Mu
…
Pozdrówcie Go

po prostu.

----------------------------------------

widziałam dziewczynę...
(Marta Surowiecka)

widziałam dziewczynę
wpatrzoną w niebo
jej oczy po brzegi wypełnione niebieskością
jak okna na poddaszu


nagle
błękit rozstąpił się jak
sprawnie rozcięte mięso
ukazując czarne kości przerażenia
ciężkie zwoje wnętrzności wysypały się
tłukąc szyby w jej oczach
jak w oknach


a ona dalej siedziała
na podwiniętych nogach
przez dziury po oczach sączyła się krew
ciekawscy zaglądali do środka
i odchodzili, a byli tacy co
wkładali rękę i kradli

autor

BordoBlues

Napisany: 2024-03-10 Dodano: 2024-03-10 21:54:57

Ten wiersz przeczytano 1330 razy

Oddanych głosów: 48

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie