EWOLUCJA ŻYCIA
Poprzedni wiersz o podobnej treści z 05. 11.2016 zlikwidowałem. Uzupełniony dodałem 20.11.2016. Przepraszam komentatorów.
Ewolucja życia
Kiedy z niebios nastał świat
z nim rodzina siostra brat
ład był rajski idealny wieczny
sprawiedliwy i bezpieczny
Jasne niebo dniem i nocą
tajemnicze życie z boską mocą
niezliczone dary gdzieś z ukrycia
miłość radość z rodzinnego życia
Człowiek nie znał słowa moje
ni żywota oddzielnego we dwoje
wiekuisty czas upływał jak w edenie
póki nie przybyły czarne chmury cienie
Chytrość z pazernością z piekieł geny
zniekształciły ciało w dzikie wilki
hieny
nastąpiła kradzież kobiet jako moje
wyzysk wojny grabież i podboje
W rodach z tytułami było mnóstwo dzieci
rabowano dary boże póki słońce świeci
bez litości do fortuny władzy i korony
panowało niewolnictwo z torturami
zgony.
Dzisiaj zawracamy w dawne ślady
do wspólnoty do nagości do ogłady
do natury w lasy do ogniska czystej wody
do miłości wolnej do swobody.
Jak dzikusy zarastamy w owłosienia
w modzie bez strzyżenia i golenia
marzy nam się starożytne życie nowa era
do natury gdzie bogata jest kariera.
Średniowieczna instytucja małżeństw z
lotu
w zmianach ewolucji znika bez powrotu
może z niebios litościwy cud nastanie
wolność miłość sprawiedliwość z martwych
wstanie
05.11.2016 autor Wals
Komentarze (16)
Witaj,
dziękuję za komentarz.
Przepraszam za długie milczenie,ale do dzisiaj
walczyłam o komputer.
Twój wiersz daje szerokie spektrum Twoich przemyśleń.
Są one bardzo interesujące, a jako wiersz inowacyjnie
przedstawione.
Cieszy zawarta w nim nadzieja.
Inaczej trudno żyć.
Podziwiam tę utrwaloną wizję przyszłości w oparciu o
dobro/
Serdecznie pozdrawiam.
Wielu z nas tęskni za tym co chyba nie wróci. uważam,
że niestety tym podobne ideały pozostaną jedynie
wspomnieniem. Ładnie to ująłeś. Przywołujesz w
czytelniku nostalgię.
Pozdrawiam:)
Napisałeś wartościowy wiersz, trzeba wierzyć że
będzie dobrze.
Pozdrawiam i przytulam na dobranoc:)
Na puentę Autora chciałoby się odpowiedzieć - Oby!
Oby.
Jednak realnie patrząc - tej nadziei, że dobry obyczaj
powróci, coraz mniej.
Sabina Gancarz, dziękuję - dodałem literę z.
Pozdrawiam
No niestety takie dziwne mamy obyczaje a co nowe to
jeszcze dziwniej nasz byt oddaje
pozdrawiam :)
i wydaje się mi że powinno być we dwoje "a nie w dwoje
sorry
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
Fajny wiersz. Mogłeś zostawić obie wersje,
Fajny wiersz. Mogłeś zostawić obie wersje,
Fajny wiersz. Mogłeś zostawić obie wersje,
takie mamy czasy
Wiersz daje do myślenia, a postęp nie zawsze bywa
dobrym postępem niestety...
Pozdrawiam serdecznie i dziękuję
za wizytę u mnie, przepraszam, że z takim poślizgiem,
rzadko bywam na beju, tak jak i Szanowny Autor, który
wszak nie tylko poezję, lecz i innymi sztukami się
zajmuje, czemu przyklaskuję i za co niezmiennie Go
podziwiam.
Miłego tygodnia i zdrówka życzę:)
ewoluujemy w coraz gorszym kierunku
takie przyszły dziwne czasy,,,pozdrawiam cieplutko
Też mam taką nadzieję, że powstanie na nowo :)
Pozdrawiam serdecznie i daję głosik +++