sto tysięcy lat

..... i tak bywa, że czuję się tak jakbym czekał ...

nie ma ciszy

a szum w uszach

tętno lekko podniesione

poczta w szmerach liter szpera

może złoży wymówienie

kilka twarzy zza welonu

parę ciepłych westchnień dzwonków

mały spacer po ulicy powrót w okamgnieniu

warczą czasem nieszczęśnicy

w swym osamotnieniu nad ranem

tyle ról już trwało

stało się niedopowiedziane

przecież nie ma ciszy

i nikt nie powie odejdź

bo kto w drodze albo w trwodze

wodze puści

myśli płoche

.... odchodzimy zniecierpliwieni , by zniknąć na ...

autor

mirno

Dodano: 2006-12-06 20:45:28

Ten wiersz przeczytano 456 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie