Explanatio
Dziękuję Poezji, że przyszła.
To taka dziwna zawiłość -
zwykle w kolejce miłość do poezji,
Tym razem Poezja po miłość.
I jak to opisać jednym celnym słowem?
Jak to Poezji wyjaśnić?
Poezjo! Ja z Tobą po miłość postoję -
tylko mi drzwi nie zatrzaśnij.
autor
Galeon35
Dodano: 2016-12-05 00:03:55
Ten wiersz przeczytano 771 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
podoba się:)
Tak analizuję zdanie z wykrzyknikiem -
"Poezjo! Ja z Tobą po miłość postoję -"
i co wyjdzie z tego stania - poezja nie wyjdzie przed
szereg, nie popchnie, nie pośpieszy - poezja powie -
bierz mnie i wykorzystuj możliwości i walory, skoroś
do miłości skory.
Jak na poezję przystało - mam wiele możliwości, może
każdy rozwijać według upodobań. Smutek, radość, dowcip
i głębia duszy każdego może poruszyć.
Podobaś :) Pozdrawiam :)
No tak, ciekawa refleksja:)
Pozdrawiam:)
Fajna puenta :)
Pozdrawiam
Wierszami można trafić do niejednego serca :)
nie ma mowy nie zatrzaśnie
Poezjo, ty nie jesteś
tak naprawdę w wierszach.
Ty, w uśmiechu nieśmiałym,
spojrzeniu głębokim w oczy.
W tym jesteś najpierwsza.
Poezjo w deszczu, w ogniu
przy kominku w jego stopach,
włosach. W płatkach śniegu
i nawet w dymie z papierosa.
Czekam na miłość,
ale nie wirtualną.
Na miłość z zapachem, dotykiem, oddechem, szklanką
herbaty.
Taką... całkiem zwykłą, banalną.
Niezwykle piękna prośba do spersonifikowanej Poezji o
miłość.
Dzień dobry i dobranoc, Galeonie.
Bardzo ciekawa refleksja