Fantazja czyni spustoszenie
Północ południem się wnet stanie,
A zachód wschodem skończy blaski.
Miłość zostanie zaniechaniem,
Krzyk ciszą zmilknie kończąc wrzaski.
Głuchy usłyszy pierwsze słowa,
Bolący zgubi cierpień chwile.
Zycie zaczniemy swe od nowa,
Grzebiąc palcami w snów mogile.
Słońce pomyli snów promienie,
Księżyc zaświeci jasnym blaskiem.
Będziemy walczyć z własnym cieniem,
A ten wybuchnie z głośnym trzaskiem.
Sen zmieni wartość dopełnienia,
W nocy wymiesza pełne łodzie.
Marzenie będą czas doceniać,
Nim spustoszeją granic grodzie.
Fantazja czyni spustoszenie,
Mózg produkuje ciąg historii.
I choćbym chciał… na nic nie zmienię,
Dla własnej chwały, własnej glorii.
autor
Grand
Dodano: 2013-05-09 14:37:42
Ten wiersz przeczytano 599 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Wyszukane metafory czynią w wierszu piękny klimat.
Fantazja jest czymś co urozmaica życie, byle nie
przesadzić i nie porównywać świata iluzji z
rzeczywistością, bo czasem wypada szaro.
Górnolotnie i ładnie.
:)