Fatalny idealista

Dlaczego wciąż się waham
nadzieję końca obracam
w niespełniony sen
- Nie twórz dramatu ze swego życia

Są takie chwile, kiedy się obawiam
sama spojrzeć w siebie, wniknąć w głąb, do duszy
bo lękam się niezmiernie tego, co zobaczę
że mnie to przerazi bardziej niźli wzruszy

Nie wszystko złotem, co na złoto świeci
nie zawsze kwiatem, co ma wokół płatki
bo wewnątrz ciernie
tak we mnie
rozkwita kwiat rozpaczy

Nie wiń mnie, proszę, za świata błędy
kiedyś dokończę ten dramat
co własnoręcznie sobie stworzyłam
utonę, zniknę, pochłonie mnie wiara
beznadziejności ciągłego istnienia
chyba, że uda ci się jakoś mnie zatrzymać

autor

xcheriex

Napisany: 2010-02-10 Dodano: 2010-06-13 13:04:33

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie