Felix culpa

Hanza pszczół
wypełniała zatęchłe
próżnością mury

Gliniany materiał
kielichów opływał
w zapach winogron
łamiący słońce
naznaczone zmierzwionym
miodem

Pośród licznego kąkolu
w więdnącej pszenicy
nozdrza wdychające
wonną przyjemność -
nie uznaną
malum prohibitum

Na czerwonym arrasie
u szczytu bezwietrznej
komnaty
jednooki centaur wystawił
kopyta w heraldycznej pozie -
dębowy łuk zapłonął od świstu
strzały

Trafi

Zawsze trafiają

autor

Codeguy

Dodano: 2005-07-09 10:47:28

Ten wiersz przeczytano 576 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie