Filozofowie XXI w.
już się wcale nie dziwimy
nie szczypiemy nawzajem
swoich ramion
wszystko jest dla nas
takie
oczywiste
my już się wcale nie zastanawiamy
po co przyszliśmy
nic nas nie wzrusza
wszystko jest dla nas takie samo
ze spokojną akceptacją
pocieramy zamglone powieki
ze zmęczenia
wyjaśnieni naukowo
zbiór mięśni, kości i organów
usypiamy mysląc
o życiu na Księżycu
a przecież jeszcze nawet nie potrafimy żyć
na Ziemi
autor
Perygrynacyjna
Dodano: 2009-12-09 18:32:36
Ten wiersz przeczytano 635 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Świetny wiersz. I prawdy w nim sporo.
To się rozszerza nawet na miejsca pozornie
niezamieszkałe.
Ludzie już bez technologi nie wyobrażają sobie
istnienia i chcą być coraz bardziej do przodu pomimo
tego, że jeszcze nie nauczyli się żyć w symbiozie z
własnymi odkryciami. +
Bardzo trafny wiersz, trochę apatyczne zrobiło się
nasze społeczeństwo. Dobry temat ładnie napisany. Plus
!
Smutne, rutyna się wdała, to źle wróży, trzeba coś
zmienić, zaskakiwać, szokować.
Pozdrawiam