FLAKON SMUTKU
Przemoczone płatki życia
zimna czerwień dnia
tęsknie za miłością której nigdy nie
było
kocham wspomnienia jak róże
w flakonie smutku
Ocieram łzami stare fotografie
byliśmy my
a dziś to ja i ty
jak wyglodzony wilk
wyje do księżyca z żalu
opuszczona, samotna między konarami
drzew.
autor
Anna-Przeworsk
Dodano: 2010-12-23 17:56:39
Ten wiersz przeczytano 501 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
ból nie umiera nigdy...serce trudno się goi,
wszystkiego dobrego jednak...pocieszenia
niech się spełnią wszystkie Twoje marzenia z okazji
Świąt Bożego Narodzenia:)
wiersz ma ładną treśc ..miło się czyta ...smutno sie
jego odbiera ....życze marzeń spełnienia w te święta
Bożego Narodzenia..powodzenia