Fotografia
pożółkłą fotografię w ręku trzymam
jest mi bliska sercu bardzo bliska
pozwala spojrzeć poza siebie w głębie
cofnąć się wstecz do minionych dni
twoja twarz miłością bije jak niegdyś
uśmiecha się do mnie mówi
ja wciąż jestem w twoich myślach
dni są puste bez ciebie
takie szare bezbarwne
pozbawione czułego uśmiechu
smutek w nich gości
czasami niewysłowiona rozpacz
mocno uderza w me serce
a przyczyną twoja nieobecność
odeszłaś na zawsze
do krainy wiecznej szczęśliwości
gdzie błękit nieba szum fal
co koi bólu cierpienia
nie odzyskam cię żono moja
jesteś u stóp Boga
wierzę w to Panie
Komentarze (4)
literówki do poprawki: stóp, wierzę... wiersz bardzo
ciepły i piękny
Podoba mi się Twój wiersz ciepły i uczuciowy -
pozdrawiam
Witaj Stefanie, bardzo ładny, wzruszaący wiersz.
Odeszła najdroższa osoba. Ból,
żal, tesknota. Uwierz, napewno jest
U Pana stóp. Mysli o Tobie i najbliższych.
Pozdrtawiam.
Ładny pełen ciepłych wspomnień wiersz, popraw "stóp"