Gałąź
Andrzejowi
To nie wiersze te zapiski
tylko emocji przebłyski.
Jak błyskawice lecą przez serce
i rozpaczliwe są wielce.
Słowa w głowie się roją,
a nerwy stalowe troją,
by trzymać bunt na uwięzi
i z dala od suchej gałęzi.
Andrzejowi
To nie wiersze te zapiski
tylko emocji przebłyski.
Jak błyskawice lecą przez serce
i rozpaczliwe są wielce.
Słowa w głowie się roją,
a nerwy stalowe troją,
by trzymać bunt na uwięzi
i z dala od suchej gałęzi.
Komentarze (16)
Pisz co w sercu gra, wyzuc troski z siebie.
To b.wazne. nie dlaw w sobie emocji, by nie zdlawily
Ciebie
Wszystkim gościom gorąco dziękuję i ślę serdeczności.
Jak to dobrze, że mam z kim podzielić się myślami.
Dziękuję za komentarze. Są dużym wsparciem.
Wersy poruszaja.. ;(
Poruszający wiersz, pełen smutku i bólu.
Pozdrawiam serdecznie.
Skąd takie myśli, jutro też jest dzień może się do nas
uśmiechnie:) Pozdrawiam cieplutko.
Głos bez komentarza (+).
Czytelnie o terapeutycznej roli wierszy. Pozdrawiam:)
Lżej na duszy jak człowiek smutek i żal z siebie
wyrzuci. Zawsze otuchę w pisaniu miałam. Pozdrawiam
serdecznie, czule przytulam:)
wiersz pełen rozpaczy, a te zapiski prosto z serca są
najbardziej autentyczne.
Cóż mogę napisać... Pozwolę sobie przyłączyć się do
komentarza Jastrza.
I dodam tylko - pisz, pisz, pisz. Rozmawiaj z ludźmi.
Pozdrawiam bardzo ciepło.
Poruszający smutek i ból, pozdrawiam ciepło.
Bunt, a nawet pokusa suchej gałęzi to naturalna
reakcja na stratę. Ale ból trzeba oswoić, a pokusy
odpierać. Życie to ciągły egzamin, a naszym powołaniem
jest go (lepiej lub gorzej) zdawać, a nie uciekać z
sali egzaminacyjnej.
*listków
Serdeczności
*listków
Serdeczności
Bardzo poruszające wersy...
Sercem pisane w bólu i smutku.
Trudno jest trzymać emocje na uwięzi, trzeba dać im
upust... ta gałąź wypuści jeszcze pączki nowych
listów... Z czasem przyjdzie pogodzenie się z losem.
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę spokojnych myśli