Gazeciarz

Jemu

Wczoraj znów chciałeś (jak zawsze ostatnio)
Posłuchać szumu naszych drzew papierowych
Idealnie szarych i tak obojętnych
Otwartych na lewo, na prawo

Przecież mówiłam Ci, nie dalej jak wczoraj
Że wyrzuciłam te drukowane trumny dni
I żal mi było znów tego zaginionego psa
Co skamlał ze zdjęcia nad nekrologami

Nagle poczułam, że patrzysz na mnie
Taki zupełnie do nikogo niepodobny
Że Twoje czarne kręcone włosy
Ogrzały przez chwilę moją jasną dłoń

autor

meditatio

Napisany: 2010-03-20 Dodano: 2010-03-25 21:21:03

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie