Gdy Ciebie długo nie oglądam...

Gdy Ciebie długo nie oglądam
Oczy moje pokrywają się zalem
A mysl wystraszona tuła się po kątach
Pragnąc uciec jak najdalej

Oczy me jak kwiat bez wody
Usychają ,zmieniają sie w popiół
Jak wojak niedoswiadczony bo młody
A zarazem jak stary opuszczony kosciół

Stojąc na tym długim moście
Obserwuje polujące harpie
Dookoła pokonanych ofiar kości
Pozostawione anielskie harfy

Nie chcę być tu sam
Narazony na harpie pazury
Uciekając pukam do mocarnych bram
Nie otwierają ,gdyż pukanie zagluszają chóry

Co spiewają tą pieśń
Melodie osamotnioną
Która pragnie lecz nie moze nieść
Duszy tej natchnionej

Melodia ta dla innego ,silniejszego rycerza
A mnie pozostaje agonia
Słońce za chmurami sie ukrywa,do spokoju zmierza
Ucieka psyche ,dusza moja kona

Trwoni ostatnich łez potoki
Skończyły się łzy ,zamykają sie powieki
Z nieba znikają obłoki
A ja dalej muszę być człowiekiem

autor

TRUEposh

Napisany: 2004-06-27 Dodano: 2004-06-28 00:13:32

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie