Gdy w mężczyźnie dziecko brodzi

Mali chłopcy mnie spotkali, wielką mądrość udawali
Choć w metryce już 40-stka, to w ich głowach Chochlik mieszka
Zdaje im się dobrze żyją, nie codziennie głowę myją
Na garnuszku u mamusi chociaż życie czasem kusi

Egzystują z dnia na dzień, a o Tobie mówią leń
Mają w sobie nieco wdzięku, gdy im dasz garść argumentów
Przecież to ich własna sprawa, że ich życie to zabawa
Przecież czyimś kosztem życie, im smakuje znakomicie

A kobiety to nie to, te pretensji mają sto
A najgorsze te zaradne, przy nich czują się bezradnie
Nagle wszystko ich uwiera, bo nie dążą do wesela
Jak tu teraz to pogodzić, gdy w mężczyźnie dziecko brodzi?

Wszak nie każdy chce wyrosnąć, swoim czynem w życiu wzrosnąć
Brać i dawać równomiernie, żyć uczciwie oraz wiernie
Walczyć o swą miłość życia, gniazdem własnym się zachwycać

Stworzyć coś dla potomności, choćby swe połamać kości
I na starość w swym fotelu, wspomnień mieć i wnucząt wiel
Lepiej z ręką żyć w nocniku, więc Chochliku fiku miku

autor

Aga-ta

Napisany: 2022-07-08 Dodano: 2022-07-08 23:39:47

Ten wiersz przeczytano 783 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie