Gdy patrzę

Gdy patrzę z okna widzę komin jego cegły zasłaniają mi świat
Ciemny porost przypomina mi to miejsce które pokochałem
Chciałbym tam znowu wrócić ten czas był tego wart
Delikatny dotyk Twój, prawda czy kłamstwo, sam wybrałem

Szarość otacza mnie
Na życie kładzie cień
Jak zburzyć te okropne symbole
Mojego wiecznego cierpienia

Gdy patrzę z okna widzę ścianę przytłacza swym radosnym kolorem
Tyle smutku w zwykłej jaskrawej farbie proszę dobrze ją wymieszaj
Niech utopi moja druga maska ze spadającym w dół wzorem
Znów pragnę by był ten dzień ostatni raz mi to zaśpiewaj

Szarość otacza mnie
Na życie kładzie cień
Jak zburzyć te okropne symbole
Mojego wiecznego cierpienia

Ostatnio wyjrzałem nie ma już ściany nie ma komina
Widzę kwitnące rośliny świat dookoła się zmienia
Lecz ja wciąż taki sam wciąż na twarzy smutna mina
Mnie już nie ma zostały tylko wspomnienia

Piękno otacza mnie
Drogę mi oświetla
Memu martwemu życiu
Nadało wreszcie sens

autor

odrodzony

Napisany: 2005-01-03 Dodano: 2005-01-04 01:32:37

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie