Gdy wena zimuje

Wena zimuje a poetka pięknie słowem maluje - czuć Wenę
nie śpi

pozdrawiam cieplutko

Ale teraz miała Cię w objęciach, bo wykroiłas piękny
wiersz Romeczko.Dobrego dnia.

twoja wena trzyma się mocno :)

ładny, zgrabny wiersz wena u ciebie zawsze jest Roma.
"kulki sperlił", obrazowo ślicznie:) miłego ciepłego
dzionka

ładny, odpowiedni do pory liryczny obrazek i nie
zgadzam się że u Ciebie wena zasnęła , skoro tak
ślicznie malujesz słowem, pozdrawiam serdecznie :)

Ładnie i aby do wiosny!:) Miłego dnia.

Irysku kochana moja, ale mi dostarczyłaś porcję
głasków, aż mi cieplutko pod serduchem - dziękuję i
ściskam:-)

Wenuszko dziękuję bardzo za przeczytanie i
odwiedziny:-) i Tobie życzę miłego dnia i weekendu:-)

Romeczko, Wena kurczowo trzyma się Ciebie, czego nie
mogę powiedzieć o sobie. Pozwoliłam jej trochę
odpocząć, niech nabierze sił witalnych, by mogła
wiosną ostro wziąć się do pracy :) Słonko moje :))
życzę dobrego dnia.

... i muszę to dodać ... wszystkie Twoje wiersze są
genialne !

Nie wiem jak Ty to robisz. Nie chcę się w kółko
powtarzać ... ale jestem zauroczona Twoją Weną która
wcale nie śpi !!!

Kasiulka, Jana i Bożenko - dziękuję za przeczytanie
wierszyczka:-)

z tego wiersza wynika,że wcale Twoja wena nie zasypia
:)
pozdrawiam serdecznie::)

Każda pora roku ma swoje uroki. Niby zima mniejsze, a
jednak się odnalazłaś i bardzo zgrabnie o wenie
napisałaś. Więc pełnego natchnienia życzę i
pozdrawiam.

Wena, jak widać, też potrzebuje udać się do zimowego
snu.

Dzięki Madi - "już" się trochę pozbyłam:-)

Halinko dziękuję za miły komentarz:-)
Dziękuję drodzy goście za odwiedziny i miłe
komentarze:-)