[ Gdy wyobraźnia zanika ]

Nabrzmiała skóra
unosi się wyżej
w pożądaniu ciał niebieskich

wyobrażone kwiaty
falują między biodrami
usiłując zmiejszyć dawkę
zła biegającego wśrodku

myśli stały się namacalne
i wepchały mnie do próźni,
niedbale jak najgorszą zabójczynię

upadłam w kącie lochu
a kwiatki rozkwitały krwią

i oczy stały się oczami
nie zawieszone przy łóżkach bogów
na ozdobę

(...)

zaciskając głowę między kratami
bałam się przyznać
że wyrosłam z betonu
bez bijącego serca

autor

złodziejka marzeń

Dodano: 2007-02-25 09:59:12

Ten wiersz przeczytano 433 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie