Gdy zapada zmierzch

Leżę i myślę, rozmyślam tak nad sobą, nad moim życiem i nad życiami innych bliskich mi osób.......
Czy wszyscy tak robią, czy tylko ja jeden, jedyny, inny od wszystkich potrafię wczuć się w sytuację innego człowieka
Po chwili kolejna myśl,
Jakie te życie jest nędzne, co ja z niego mam, czy nielepiej byłoby skończyć z tym nieustannym cierpieniem......
Myślę co przyniesie następny dzień, czy będzie tak beznadziejny jak ten poprzedni,
Niby nic się nie wydarzyło, ale po całym dniu jestem wrakiem, którego próbuję oddać do naprawy, musi zostać naprawiony przez noc, jedną noc.......
I ta walka,
walka pomiędzy moimi dwoma osobowościami,
jedną z pozoru normalną, radosną, która zakrywa tylko tę drugą, ciemną, ujawniającą się bardzo rzadko lecz destrukcyjną,
walczą ze sobą a ja stoję i przyglądam się temu pojedynkowi,
dziś wygrało moje wewnętrzne "ja", te prawdziwe, mroczne,
boję się go, boję się siebie,
Co ja tu jeszcze robię, po co tu jestem, niepotrzebny, zdołowany.........
Powoli zaczynają działać leki, puls się stabilizuje, klatka nie unosi się tak bardzo,
i co mi to daje, jeżeli ciągle mam mętlik w tej przepełnionej smutkiem głowie,
po co mi to wszystko, po co mam pokazywać radość przed światem, jeżeli nawet nie dostrzegam jej piękna.......
Niech się to wszystko skończy, jutro może zapomnę o smutkach, a zewnętrzna powłoka przejmie kontrolę........
Chcę już usnąć, nie myśleć tyle, śnić o tobie, chociaż dobrze wiem, że tak niebędzie,
poprostu odizolować się na moment........pa....................

autor

kimjajestem

Napisany: 2005-04-28 Dodano: 2005-05-01 18:41:11

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie