Gdy zbliża się koniec...

Kiedyś...
Szłyśmy, razem, trzymając się za ręce.
Szłyśmy, zgodnie, przez drogę pięknych, dziecięcych lat.
Wspierałyśmy się, gdy byłyśmy w udręce.
Razem wchodziłyśmy w dorosły świat...
To było, jak obrazek z pocztówki, jak Twój rysunek.
Tak pięknie malowałaś i ze mną miałaś wszystko, i nic.
Nie przeczuwałyśmy, że to już blisko, ten ostatni słońca pocałunek.
I w jednej chwili znikło to co miałaś, ja-wszystko, i nic...
Teraz...
Jesteśmy, już starsze, mądrzejsze o parę lat.
Nasze drogi się rozchodzą, słychać tylko ciche żegnaj.
Nie spodziewałyśmy się, że taki okrutny jest ten świat.
Każda idzie, w inną stronę, już z inną za rękę, z nową "naj"...
Może...
Spojrzymy, sobie kiedyś w oczy, jak dawniej, pięknie.
I zobaczymy w nich, ideały siebie.
Ale nie wiem, wiara zaraz we mnie pęknie.
Już wątpi me serce, że zobaczy Ciebie...

Dla mojej byłej naj... *K*

autor

Monalisia

Dodano: 2009-01-12 22:14:02

Ten wiersz przeczytano 631 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie