Gdy zbraknie słońca

Dziękuję za to, że mogę z Wami być i że tak wielu widzi w moich wierszach coś co zasługuje na takie uznanie. Nie jestem wytrawnym twórcą... piszę co gdzieś... tam dojrzewa w głębi, piszę co zobaczą oczy i co czuję więc tak jak większość z Was... niemniej serdeczne dzięki za uznanie i przepraszam za to, iż nie zawsze odpisuję na wasze miłe i ciepłe słowa, niestety do " neta" nie mam dostępu w każdej chwili... wybaczcie mi... Piotrek

Ty z tą miłością idziesz jak poranne dziecko
w delikatnym atłasie ust układamy oddechy
w każdym śnie tulisz mnie do siebie miękko
z nocą spływają mojego pragnienia grzechy

I nie będziesz płakała już dzisiaj wieczorem
chociażby żalu nie było widać jeszcze końca
jest niebo ponad Twoim brązowym włosem
i miłość kiedy zbraknie w niebie tym słońca

Dla tych co mają serca, patrzą w serca i kochają sercem...

autor

Patryk-Piotr

Dodano: 2007-01-14 00:36:05

Ten wiersz przeczytano 493 razy

Oddanych głosów: 77

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie