A gdyby tak...
a gdyby tak namówić wiatr
by zamiast drzew rozpieszczał myśli
kolebał słowa w walca rytm
językiem wodził na manowce
a gdyby tak zatrzasnął drzwi
nie rzucał monetami
zamydlił oczy pustym dniom
co wierzą w niemożliwe
a gdyby tak zaufać mógł
za rękę wziął i powiódł tam
gdzie nikt nie dziwi się
że jesteś
Komentarze (34)
Nie kocham się w białych wierszach, może dlatego, że
mało je czytam, ale dla twojego zrobiłem wyjątek,
ładny.
Wiatru pewnie namówić się nie da ,ale może kogoś
innego?
gdzie nikt nie dziwi się
że jesteś
Przepiękny .....:*
wiatr bywa przeróżny , pozdrawiam