GDYBYM MOGLA COFNAC CZAS
pozegnalam cie na zawsze
Gdybym mogla cofnac czas
o czterdzieści pare lat
Gdym sie zdecydowala
wlasnie wtedy
swój życiowy pierwszy
z toba zrobic krok.
Chyba mniej bym zalowala,
gdyby wtedy nasze drogi się rozeszly,
niż po latach, po spotkaniu,
już dorosli, już po przejsciach,
gdy doszliśmy już do wniosku,
ze być razem już będziemy,
wlasnie teraz już na zawsze
.....................
Zabral mi cie
w czarna otchłań
bezpowrotnie
podly los.
pozostal tylko wieniec na grobie i lkajace cicho serce
Komentarze (9)
bardzo osobisty przekaz
I wspomnienia; nie zawsze podejmujemy słuszne decyzje,
powodów jest wiele; nie zawsze jest jak chcemy aby
było ale póki co to jeszcze żyjemy i do nas należy
czas, którego określić się nie da. Smutny i
przejmujący wiersz.
przykro mi, jednak wszystko w naszych rękach i często
żałujemy tego co się wydarzyło i tego co nie +
Smutne gdy trzeba się rozstać.
smutny ...taka kolej rzeczy ...a On ma nad Tobą pieczę
...tam na górze ...pozdrawiam ciepło w tym smutku
bardzo smutny i poruszający wiersz
witaj, co za ironia losu, nie dość, że rozstanie
to jeszcze doszło drugie - na zawsze.
Tym bardziej serce boli a dusza płacze.
Czekać należy spotkań we śnie. pozdrawiam.
jesteśmy kowalami własnego losu. Pozdrawiam@
smutny, osobisty przekaz... ja wierzę, że On czuwa
przy Tobie. pozdrawiam ciepło. A.S.