Gdzie jest moje realne ja ?
Zastawiona szklaną szybą
oddzielona od rzeczywistości
szukam swego realnego "ja"
Nie ufam już nikomu
nawet sobie
Gdzie mam szukać pomocy?
Dokąd się udać
by nie stracic kolejnego dnia?
Milion łez
wylewanych pokryjomu w poduszkę
co nocy nie daje mi żyć
Powoli uciekam ...
Odnajduję pustkę ...
mój pokój pełny suchych róż ...
Dziękuję wszystkim moim przyjaciołom, którzy nie pozwalają mi czuć się samotną dziewczyną, są ze mną na każdym kroku, pomagają w różnych sytuacjach. Podziękowania dla Pejki, Diablicy, Martyny, Pawła i innch których nie wymieniłam.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.