gdzie jestem

Tak jak "wrześniowa" myślę.
Jesteś w swoich wierszach.
:))

muszę przyznać, że piszesz tak jak czuję a nigdy nie
potrafię napisać, brawo

"gdzie jestem" - gdzieś pomiędzy wersami, w ostatniej
literze lub końcowej kropce. Czy czytelnik chce
wczuwać się w myśli autora, czy siebie poszukiwać w
słowach wiersza - trudno odpowiedzieć, najlepiej jak
wszystko współgra - jak w tym wierszu. Pozdrawiam :)

"w moich wierszach mnie nie ma", ja jak mnie pytają,
czy peel, to autorka, odpowiadam:
- to tylko wiersz.
Ale przecież w każdym wierszu zostawiamy cząstkę
siebie.

Amnezjo, czytać Ciebie to rozkosz:)
Pozdrawiam

najważniejsze ze Jesteś
tam gdzie być powinnaś

tematyka i ciasność przekazu super:)

Parcie na papier... ale mi się skojarzyło, Vick Thorze
:))
Będzie wiersz!

zachodzę w głowę,i po niej stale się drapię;
we mnie nie ma wierszy, jako grafoman mam tylko parcie
na papier

Tak, jak napisała AnnaX, w każdym wierszu jesteś.
Dobranoc

Tak, forma wiersza nadaje mu autorski charakter;
dobre! :)

Musiała się jeszcze zalogować, żeby odpowiedzieć na
Wasze piękne słowa i podziękować.
Ale musicie wiedzieć jeszcze o czymś, to jest nie
tylko o mnie, o Was.
Tak Was czuję, kiedy Was czytam, każdy z Was poszukuje
i odnajduje cząstkę siebie w tym, co tworzy.
I to jest piękne, bo dajecie swoim wierszom duszę.
Dziękuję.
Dobrej nocy.
:)

każdy wiersz zawiera część autora pozdrawiam :)

Jesteś w sposobie wyrażania tego, co słyszałaś i
przeżyłaś. W strofach płynie Twoja dusza schowana za
zasłoną kropek, przecinków, metafor. To jesteś Ty
Amnezjo.Pozdrawiam.

Jesteś bardziej niż myślisz jeśli nawet słowa
zasłyszane...
Swoją wrażliwością, pojmowaniem ich natury.
Bardzo spodobały mis się Twoje rozważania..
Pozdrawiam:)