gdzieś na starych szlakach...
Podążam aleją płonącej bieli
wspomnienie o Nas nie mija.
Kiedyś ta droga była nasza
dzisiaj się stała niczyja.
I choć nadal jesteśmy razem
to tak naprawde Nas nie ma.
Niektórzy ludzie myślą
że wolno im zatrzymać wspomnienia.
Słońce w pył zamieniło
to co sny zbudowały.
Nikim się stali ludzie
którzy na zawsze kochać przestali...
autor
Dezydka
Dodano: 2005-11-21 17:24:21
Ten wiersz przeczytano 371 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.