Gdzieś ponad dymną

Gdzieś w mojej duszy , ponad dymną
pragnę codziennie, rankiem Ciebie widywać
Pragnę twojej buzi
twoich kruczych spiętych włosów
Jak to czynić , skoro ciebie przy mnie nie ma

Próbowałem rysować Ciebie na papierze
na płótnach wiele, wiele, razy
Zawsze piękno znikało
ukazywały się skazy

Zamykam oczy
bo, pod powiekami tyś tam schowana, widzę
w gracji, w pięknie powabie
jak na jawie

Gdy pędzlem dotykam palety
piękno zanika wszystko pierzcha – niestety

Nie mam Twej pięknej sylwetki
jak w oczach na fotografii
Nic zemnie , artysta ni z paletą malarz
Tylko śnie przywołując pod powieki Twój obraz

Mam małą pamiątkę
dawno , dawno mi ją sama dałaś
Ty jako dziecko
mała dziewczynka ze swym pupilem
który z Tobą mieszkał i z nim spałaś

Dając mi to zdjęcie
pełne twego dziewczęcego czaru
powiedziałaś słowa
kiedyś będę Twoja , tylko pilnuj, waruj

Od tamtego czasu już wydoroślałaś
ale urok czar i młodość swój zachowałaś
Już Ciebie nie widuje ani w snach jak i na jawie
pozostało mi twoje zdjęcie z pieskiem
które noszę piękną miłością w sobie

Miło by mnie było, gdy czytający mój wiesz przyjęli najpiękniejsze życzenia i zabrali je z sobą w nowy rok

autor

slonzok

Napisany: 2010-11-12 Dodano: 2010-12-30 07:56:08

Ten wiersz przeczytano 560 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Nieregularny Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie