Gdzieś tam
Już mnie tu nie ma
już jestem daleko
patrzę na was z miejsca innego
patrzę na mój dom z nieba gwieździstego
Widzę morza i doliny
góry skaliste i łąki kwieciste
widzę rzeki i strumyki
kolorowe motyle i słoneczne promyki.
Patrzę z góry na kulę niebieską
widzę jak świat się rozwija
jak wasze dzieci bawią się wesoło
widzę ,- ich duże i małe sukcesy---
autor
Wioletta Więckowska
Dodano: 2014-11-25 18:30:05
Ten wiersz przeczytano 771 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (10)
Dobry i ciekawy wiersz.Pozdrawiam
Tekst na plus:-)
Krzysztofie ja cie nie neguje tylko w końcu cos
mojego ci sie podoba - to jakas odmiana
Tańcząca z Wiatrem - ja też mam kogoś właśnie tam
na górze - dobrze go odczytałaś o to chodziło
- pozdrawiam
Ciekawy wiersz,mimo,że napisany z optymizmem,to jednak
nutka smutku dla mnie jest wyczuwalna,bo wiadomo,że
lepiej by było aby na dzieci patrzeć z bliska,a nie z
góry...
Bardzo mi się Twój wiersz podoba,ale zrobiło mi się
trochę smutno bo niestety mam u mnie też ktoś patrzy z
góry,ale na nasze już dorosłe dziecko...
Pozdrawiam Cię serdecznie Wioletko:)
Czym Ciebie zaskoczyłem? Czy wszystkie twoje utwory
muszą mi się nie podobać? Masz gorsze i lepsze. Czy
musisz byc kolejną osobą na Beju, która tylko mnie
szufladkuje jako tego złego i non-stop krytykującego?
Bardzo ciekawy wiersz i ciekawe w nim rozważania. Ja
często miałam sny, że fruwam. To był pokaz fruwania.
Ludzie mnie podziwiali. Myślałam ,że może w poprzednim
wcieleniu byłam ptakiem. Trudno mi powiedzieć.
Pozdrawiam.
Bardzo ciekawie napisany ładny wiersz
Gratuluję :)
Pogodnie pozdrawiam :)
ooooooooooo KRZYSZTOFIE - zaskoczyłeś mnie
Podoba mi się.
Ciekawe rozwazania pozdrawiam