Gipsowy Jezus

Gipsowy Jezus patrzy na mnie
znudzony, leniwy
i martwy.

Obok kobieta o ustach czerwonych
jak guma
zawzięcie odmawia różaniec
krzyż dynda głupio nad ławką

Natarczywa cisza niemal ostentacyjna
wrzyna mi się w uszy

stukot obcasców na posadzce stuk, stuk.

Wkurzony Bóg
wraca do łóżka
zakopuje się w cumulusy
zasypia.

Poczekaj! Rany...
Znowu się nie dogadamy...

Nie umiem się modlić
nie mogę.

autor

Sorsha

Dodano: 2007-11-03 17:28:36

Ten wiersz przeczytano 347 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie