Głębia Oceanu

„To co było już nie wróci”
I o to prawie każdy z Was się ze mną pokłóci!
Bo... Trzeba spojrzeć w głębie oceanu wzroku.

Trzeba spojrzeć z boku
Na ten ocean cierpienia
I tylko pojedyncze fale,
Udowadniające szczęściu istnienia!

Trzeba zrozumieć kilka prostych słów,
Przestać powtarzać: „Nie smuć się już!”
Bo to... I tak nic nie pomoże,

Nie będę uczyła się na Twoim wzorze!
Ja mam swój,
Liter zwój!
Swoją piaskownice i swoje zabawki,
Swoje kredki, ołówki, pisaki, mazaki!

Trzeba umieć... Położyć się na trawie,
Patrzeć i w nieba sprawie-
Marzyć i myśleć.
Przyglądać się lustrzanym gwiazdom
I dostrzec w nich siebie, zanim się rozwiodą,
Zanim dwie dusze się ze sobą nie zgodzą,
Potem trzeba wstać!
I iść dalej w... płytki świat.

I co? Nic Ci ze spotkania wśród gwiazd nie zostało?
Nic w pamięci się nie zachowało?!
...No właśnie...
WSPOMNINIA

A ty? Umiesz? Nazwać życie Dobrym? Choć na 5 minut...

autor

Claudiia

Napisany: 2007-10-05 Dodano: 2007-10-05 20:58:59

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie