Głęboki ocean mego smutku

Aniele naucz mnie marzyć,naucz mnie śnic prosze daj mi szczęsliwe życ :(

Cale moje życie tonie
w glębokim oceanie smutku
kazda srebrzysta łza z mych oczy spływa
własnie tam gdzie znany jest tylko smutek ,żal
Noc niby piękna pelna złocistych gwiazd
lecz po co mi ona jeśli wciąż
odczuwam wsercu
ból i strach ....
Wszyscy wciąż powtarzają że zycie nie jest złe
ja zaś myśle inaczej bo jaj juz żyć
niechce
Utopie sie w tym oceanie i pofrunę w góre jako
anioł ,do raju gdzie serca i duszy nie zranią
tam gdzie ze slowem "miłość" nie igrają
tam gdzie swą miłością kazdego obdarzają
tam gdzie smutku ,bólu,cierpienia nieznają
tak chce zyc ,czy duzo chce .?? mi sie wydaje
ze jednak nie ,to świat jest zły ,popelnia bledy
Człowiek rani drugiego człowieka i nawet niewie o tym
Wiec gdyby mnie zabraklo tu nie przejmujcie sie
bo ja tam w niebie szcześliwie żyje..

autor

Martusia>>misiaczek

Napisany: 2005-02-12 Dodano: 2005-02-15 22:03:57

Ten wiersz przeczytano 420 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie