Głód
Od wczoraj nic nie jadłam
post
robię znak krzyża
wbijam wzrok w podłogę
tam
moje błyszczące czółenka
przywiązane
jak dwie stare krypy
do brzegu łóżka
pod głową
kurtka mocno zaciśnięta
może jeszcze zdołam się wyrwać
dopadł mnie głód życia
wybacz
/I.Ok./
autor
Czatinka
Dodano: 2009-11-03 10:40:44
Ten wiersz przeczytano 855 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
to ja poproszę przepis na ten
" głód życia" ;) bo ostatnio jestem jakość przejedzona
;)bdb.napisane....
Piękna refleksja, daję+
Realizując marzenia skryte, konsumuj życie swe z
apetytem.
Niezwykle esencjonalny i intrygujący.
głód życia, ja go też miewam...wiersz dobrze napisany,
wyrazisty...pozdrawiam
Bardzo dobry wiersz,gdy człowiek ma bliżej niż dalej
,pragnie brać od życia jak najwięcej tak jakby bał się
,że zabraknie
mu czasu na wszystkie spełnienia.
Pozdrawiam serdecznie.
Głód życia, uwierz że ja też nie mogę się nim nasycić,
ładnie :)
Dość postu.Wybacz.Ruszam na żer.
taki głód życia i ja odczuwam...czym bliżej mety tym
bardziej chce się zyć...
coś chyba zauważyłaś:) i pięknie to przedstawiłaś.
pozdrawiam
przerażasz ......bardzo dobry wiersz .....mam nadzieje
że jest ok.pozdrawiam
Nie broń się przed tym!Bardzo dobry przesiąknięty
symbolizmem wiersz.
Odpokutujesz i dalej możesz jeść życie garściami;)))).
Ładny wiersz
post jest dobry, bo potem apetyt jeszcze lepszy :)
Głód jest zawsze pragnieniem czegoś.