Dotykać drzwi
Może coś z tej pracy
jeszcze będzie
prostujesz garnitur słów
wywijasz puste kieszenie
dokładnie trzepiesz
buty choć dziurawe
wygodne masz
możesz w nich jutro
iść i żebrać
dotykać drzwi
u których coraz to inny klucz
/I.Ok./
Komentarze (22)
Czy można i kiedy pokochać swoją pracę? Wiersz
"wycisnął" ze mnie to pytanie - muszę sobie na nie
odpowiedzieć. Czuję, że warto.
Na marginesie - "od czwartej?";) - nie :). Pozdrawiam
:)
"dotykać drzwi
u których coraz to inny klucz"
temat trudny a jednocześnie bardzo ważny
wokoło nas być może tak jest że człowiek
potrzebuje pomocy i wybiera w ostateczniści dotyk
drzwi żebra
treść ważna dająca czytającemu chwilę zadumy nad tym
co mnie otacza
mogłoby by już słonko zaświecic bo Czatinka cos nam
posmutniała.....smutny wiersz ...no..pozdrawiam
trzeba próbować otwierać drzwi, bo może za którymiś
czeka na nas szczęście....ładny wiersz ...pozdrawiam
no prosze garnitur jak sie patrzy.....a co tam
buty...wazny wyglad....otworzy nie jedne
drzwi....pozdrawiam..
Dobry wiersz,interpretacji może być kilka...
należy otwierać drzwi do skutku
napewno otworzysz te dla Ciebie przeznaczone
ładnie napisany wiersz
pozdrawiam
Ciężkie takie życie między cudzymi drzwiami, ale Ci
naprawdę biedni szukają innych sposobów na przeżycie.
Wiersz ładny.
Trafne skojarzenia, aż zadziwiające. Bardzo ładny
wiersz.
kolejne drzwi, nowe wyzwania..
Ciekawy wiersz. Życie które sami nieraz zubożamy.
Ważna wskazówka na taką interpretację to "prostujesz
garnitur słów". Bo przecież nie tylko czyny są ważne,
ale też idea,mysli, słowa - dlaczego postępujemy w
określony sposób."Może coś z tej pracy będzie"Początek
optymistyczny, a więc może jakieś drzwi zostaną
otwarte.
Bardzo dobry,wymowny wiersz,samo życie.W dzisiejszych
czasach trudno jest żyć,czasami trzeba mieć szczęście.
Pozdrawiam serdecznie.
Puenta nadaje tu sens wszystkiemu. Gdy doczytałem do
niej - wiersz ożył i otworzył sie przede mna.
klucze doborów, naborów i rekrutacji życiowych są jak
nurt rzeki... oryginalne ujęcie tematu. pozdrawiam+)
kazdy radzi sobie w zyciu jak umie, a dzis to nie lada
wyzwanie.ladny wiersz