Głodne dusze

Wszystkim anorektyczkom...

Jestem głodną duszą
Uwięzioną w swym umyśle
Tyka już mój zegar śmierci

Zabierz mnie lekki wietrze na wyspę samotności
Gdzie nie będzie kalorii
I wróć po mnie gdy będę ważyć 30 kilogramów
Niech na wadze ukażą się w końcu słodkie liczby

Już nie mogę nawet wstać
Tak mam słabe ciało
To cierpkie owoce mego poświęcenia
Niech ktoś mi pomoże pokonać ten straszny terror kości
Jestem tylko statystyką
Nie pamięta nikt o mej śmierci

Kolej na Ciebie, następna głodna duszo...
Tak, teraz wzywam Cię, stań na wadze Pana...

autor

cles70

Napisany: 2007-08-07 Dodano: 2007-10-02 20:16:02

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie