Głową w mur
Zbudowałeś między nami barierę
z milczenia i niedomówień,
cisza rani o wiele mocniej niż
każda nawet najgorsza prawda.
Nie przebiję głową tego muru,
chociaż bardzo się staram.
Tylko Ty,
nieobecny,
głuchy na moje uderzania i płacz
u drzwi Twojego serca,
mógłbyś wskazać mi sekretne przejście
i zaprosić na nowo do swojego świata.
Ale takie rzeczy zdarzają się tylko w
filmach
w rzeczywistości Julia zamienia się w
żywego trupa,
a Romeo odchodzi z jej nowym, lepszym
modelem.
Komentarze (1)
Śliczny wiersz pełen bólu i wołania o miłość...