Gminny Artysta

Wiersz napisany po tym jak przyjęli mnie do lokalnego, już nieistniejącego stowarzyszenia artystów. Powraca z niebytu poprawiony i zaprasza do poczytania:)))

Obudziłem się nad ranem i oddycham błogo.
Bym się napił, jednak nie chce mi się ruszyć nogą.
Serce dziwnie mi kołacze siłą zamaszystą
i wciąż w myślach tak powtarzam, -"jestem już artystą"!

Duma śpiewa w mojej głowie na wszystkie tonacje.
Cóż się dziwić, toż przyjęli mnie przez aklamację.
Gdy pomyślę o autorach czuję się jak w niebie,
„wszak puściłeś ich w skarpetkach, gdzie im tam do ciebie.”

Powoli do świadomości, mej prawda dociera.
Przecież i tych biednych twórców dziś trafia cholera.
Chociaż szkoda mi ich trochę, lecz się nie rozdwoję.
W końcu sami tego chcieli, więc mają za swoje.

Starczy by się pośpieszyli, albo bardziej chcieli
to by pewnie dziś w swym gronie „słynną gwiazdę” mieli.
Gdyby nimi kierowała, jakaś mądrość lisia,
przygarnęli by artystę, a nawet trefnisia.

Pewnie zaraz po śniadaniu do miasta wyruszę,
no bo jakieś artystyczne gacie kupić muszę.
Szalik zawsze będę nosił, baki wygolone
i tęczową sprytną czapkę, daszkiem w drugą stronę.

Muszę mieć wciąż blisko siebie jakieś laski młode,
oraz jak wielki artysta jutro się rozwiodę.
Bym się większym stał gwiazdorem, pociągnę z bukłaka
i czym prędzej muszę znaleźć dla siebie chłopaka.

Nie omieszkam także nazwać proboszcza matołem,
by jak każdy w „moich kręgach” pogardzać kościołem.
Popularność moja wzrośnie, gdzieś o procent trzysta.
Wczoraj niby zwykły gminny, a dziś już artysta.

Sami znajdą mnie wydawcy o oczach baranich
i będą skamlać pod drzwiami, żebym pisał dla nich.
Autograf jeszcze poćwiczę, dumny niesłychanie
i się udam na cykliczne z fanami spotkanie.

Opłacając w necie składki, czasem myślę o tym.
"Może i jestem artystą, ale za pięć złotych".

autor

Gminny Poeta

Napisany: 2021-01-17 Dodano: 2021-01-17 12:58:54

Ten wiersz przeczytano 962 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Satyra Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie